Bucheben - Wiesing (145 km)

Het valt niet mee om te vertrekken … Leon staat op de trampoline met Nikita, het buurmeisje. Nederlands kampioen Acro! En daarna nog zwemmen in het kleine fijne (koude) bad.

En kletsen .. want wat een gezellige buren, aardige eigenaren en oh… de mensen tegenover de buren blijken ookal zo aardig, even kletsen hoor! 

Nou ja. Als we dan eindelijk van het terrein afdraaien … doet een lampje het niet 😒

Martijn pakt z’n kluskoffer en draait er een lampje uit en een nieuwe weer in. Off we go!

Voor het stoplicht (wegwerkzaamheden) staan onze buren nog te wachten met hun camper voor het rode licht, zij trokken vandaag ook weer verder. Leuk! We rijden achter ze aan tot we ergens even moeten wachten als er een balkon van een huis over de doorgaande weg hangt 🤔 er staat niet bij hoe hoog dat balkon is. Dus wij wachten wel even tot we er omheen kunnen. 

De rit is prachtig richting Zell am See. Alleen doet opeens het rechter knipperlicht het niet meer. Er wordt oook wat getoeterd als we van links naar rechts over de rotonde gaan … tijd voor een pitstop! Martijn weet feilloos de schroevendraaier kit te vinden en maakt het lichten unit even open. Dit lampje was  losgetrild. Ondertussen was het al 12 uur. Lunchtijd!! Martijn maakt de broodjes en neemt het stuur over. Maayke is er even klaar mee vandaag! Navigeren richting Innsbruck is nu leuker om te doen 😎

Vanaf 14.00 kan er gebeld worden naar de camping die we gister voor ogen hadden. Alleen zijn we wat later vertrokken en hebben we langer stil gestaan door de lichtjes die aangedraaid moesten worden. Onderweg naar Innsbruck ontstaat een nieuw plan.

We stoppen eerder. Zo gezegd en zo gebeld. De eerste 3 campings zijn vol en de vierde heeft nog 3 plekjes … dus met andere woorden… ja, je kan het proberen. Oké … Leon heeft inmiddels ook zijn serie bijna uit en wil ook wel stoppen. 

Bij camping Inntal draaien we de parkeerplaats op. Oh … dit blijkt het ook te zijn voor vanavond. Dat is even schakelen. 
 

 
Gelukkig is er een zwembad waar we even naar toe kunnen en we bellen met opa en oma. Zo vliegt de tijd voorbij!