Slow in Lipno

Heerlijk die zon, we genieten van een dagje aan het meer. Lekker graven, waterpartij bouwen, boekje lezen en met de fiets even boodschappen doen. 

‘s Avonds worden we verblijd met een prachtige zonsondergang.

18 mei

Eigenlijk wilden we vandaag weer verder trekken, maar het is zulk lekker weer en ook zou het pontje vanaf vandaag weer varen .... we blijven gewoon nog een dagje, maar zijn zo aan het treuzelen, dat we uiteindelijk om 11 uur voor een dichte Coop staan. Gelukkig hebben we nog voldoende voorraad in de camper en een weekend zonder chocoladepasta is te overzien.

We lunchen nog even aan het meer en stappen daarna op de fiets, eens kijken of het pontje echt wel klaar is en ook vaart.

Yes, hij vaart EN er kan een tractor op. De kleine directeur vindt daar van alles van. 

Aan de overkant checken we de fietspaden. Als we ons best doen, redden we nog best een rondje richting de camping. Vol goede moed gaan we op pad. 37 kilometer, je bent er zo! Het begin gaat voorspoedig, maar dan wordt het fietspad wat brokkelig, vervolgens gravel en daarna is het wel erg slecht. Voor de zekerheid stap ik maar even af, anders is Leon echt helemaal door elkaar geschud. Gelukkig wordt het geleidelijk aan beter. Het is echt een leuk stuk om te fietsen, klimmen en dalen is met een accu erbij heel goed te doen. Tot ons (Leon!) grote geluk is er nog een pontje dat we kunnen nemen en we snijden daardoor ook een heel stuk van de route af. Vanaf Horní Planá zijn de fietspaden echt super totaal de camping. Tevreden stappen we na 33,5 km op de camping van onze fietsen af. 

‘s Avonds eten we buiten. Terwijl het zonnetje langzaam achter de wolken kruipt, bedenken we waar we morgen naar toe gaan...