Bosnië-Herzegovina

De volgende ochtend nemen we afscheid van elkaar. Tot ziens in Nederland! Henk en Pauline gaan naar het eiland Rab en wij doen een uitstapje naar Bosnië-Herzegovina. Het stond niet op het reisprogramma, maar we zitten zo dicht bij de grens en we hebben een mooie camping gevonden waar we een nachtje kunnen staan. Deze kans laten we niet schieten! 

Na 2 paspoortcontroles zijn we in Bosnië-Herzegovina. Wat opvalt zijn de vele nieuwe en opgeknapte huizen, soms staat een oud, half afgebrokkeld huis pal naast een nieuw of opgeknapt huis. Een enkele keer zien we een huis met de kogelgaten nog zichtbaar. Rillingen! Ook valt het op dat er opeens geen kerkjes meer staan, maar moskeeën. 

Als we bijna bij de camping zijn, zitten in het wegdek overal uitgesneden delen, even later komen we langs stukken vers dampend asfalt, maar even niet overheen rijden :) de weg was verder goed te berijden.

De ligging van de camping is fantastisch aan de snelstromende rivier de Una. Als we uitstappen mogen we gelijk doorlopen naar de bar, we krijgen een drankje aangeboden. Zelfgestookte sherry voor mij, chlibovitzj (ook zelfgestookt natuurlijk) voor Martijn (en de campingman zelf ook, die houdt er ook wel van!) en Leon krijgt een flesje appelsap. Wat een vriendelijk onthaal! 

Er staat één andere buscamper en even later komt een motor aangereden die in een huisje onderdak krijgt, verder niets anders dan het geruis van de beek. WoW, wat een heerlijkheid.

Leon heeft de speeltuin en zandbak gespot en is er niet weg te slaan (behalve voor de bolderkar), de campingman zorgt gelijk voor een parasol, hoe attent!

De campinghond vindt het leuk om bij ons te liggen. Als het donker wordt, blijkt een kleine lantaarn precies voor ons tafeltje te staan. Daar weet de campingman wel iets op en hij mikt zo onze theedoek er overheen en zegt ‘romantisch’. Haha! Wat een prachtvent!