Ferme de Coucous

4 augustus

Het is veel te lekker weer om vroeg op pad te gaan en we genieten in de ochtend nog van het zwembad. Leon kijkt de stofzuiger er bijna uit 😂

Om 12.00 uur moeten we van de camping af zijn, maar de campingeigenaar is wel relaxed en maakt een gebaar van ‘zo ongeveer’ heerlijk! 

Dus we douchen nog na het zwemmen en pakken dan de camper in. Klaar om naar een France Passion adres te gaan. Wie weet wat we daar aantreffen :)

Nou, dit hadden we ook niet kunnen raden 😂

Als we aankomen, gebaart de eigenaar dat we vooral verder moeten rijden, zodat we in de schaduw staan. Daar ligt een haspel voor elektra en of we mee willen eten … eh …. Nou, willen we dat? We besluiten het te doen. 

Voor Leon is het veel te laat… we komen om stipt 20.00 uur aan, maar hee dit zijn Fransen, dus eerst een aperitief. Leon vraagt zich af of we wel eten krijgen. Hij heeft heel veel trek en doet zijn best om niet alle zoutjes op te eten. Gelukkig is er een tafelvoetbal. Een spelletje kan hij doen. Dan gaan we aan tafel. Samen met de rest van het vandaag aangekomen gezelschap. Een ouder stel, een stel met een zoon (iets ouder dan Leon) de eigenaren en hun zoon. Denk ik. 

Het voorgerecht is meloen, ham en tomaten. Leon stort zich op het stokbrood en kijkt angstig naar de keuken of daar wel iets eetbaars voor hem uit komt. 

Ondertussen probeert Maayke uit te vogelen wat die andere mensen daar doen. Beetje roestig Frans, maar iedereen blijkt er voor 1 nacht te zijn. Een tikkie ongemakkelijk is het wel. Gelukkig is de rosé lekker en komt er uit de keuken iets dat Leon lust. Gebakken aardappeltjes, boontjes (met heel veel knoflook!) en een stukje vlees met gesmolten kaas erop.

Lekker hoor! Inmiddels wordt het steeds later en Leon valt bijna zittend in slaap. Gelukkig komt daar de kaasplank! Genieten! Ik leg die Fransen uit dat wij Hollanders dat over het algemeen niet thuis doen, maar dat wij het heerlijk vinden. Leon houdt alleen van fromage de Gouda. Hij wacht geduldig en met kleine oogjes op het toetje. 

En dan … zijn teleurstelling (en ook die van de eigenaresse…) er zitten aardbeien op! En de inmiddels niet meer zo kleine directeur heeft besloten dat niet meer lekker te vinden… Martijn lepelt zijn toetje dus maar naar binnen en mompelt iets van ‘bon, bien’ of wat dan ook. 

De hele samenstelling is hilarisch. Dit is echt een goed verhaal, waar we helaas geen foto’s van hebben. Van de wand vol met rally bordjes die je op auto’s hangt, de trouwfoto, de blikken van mevrouw als meneer onverstaanbaar Frans murmelt met zijn inmiddels aangelengde rosé, een klok die trucjes kan, kerstman verlichting… een bonte verzameling van spullen waar geen enkel verband in is te vinden. 

Na het dessert krijgen we een sleutel mee, deel 2 van het huis. Een soort feestzaal uit de jaren 50! Maar achterin toiletten en een douche waar we gebruik van mogen maken.

Eerst leggen we Leon op bed, nadat we samen met hem gekeken hebben of er een satelliet over komt (helaas niet). 

Dan doen we voor de camper nog een biertje en bewonderen de groene tl balk die onder de dakrand is bevestigd. Wat een etablissement is dit! 😅
 

Wie wil dit nou niet?