Rapallo, RAPAJJO, Ràpãllo, Rápállo

Blij vertrekken we van de camping, op naar de autostrada. Gek genoeg komt er geen ticket uit het apparaat, de slagboom gaat ook niet omhoog... hmmmm... dat wordt achteruit rijden, niet echt de sterkste kant van Maayke. Zigzaggend achteruit naar het volgende poortje. Gelukkig is het net niet druk. Dit poortje staat alvast open, er komt ook geen ticket uit het apparaat, er is niet nog een poortje, dus we rijden maar door.

Het is een feestdag vandaag in Italië, misschien dat de autostrada vandaag gratis is? Als Maayke dit navraagt bij een tankstation moet de pompbediende hartelijk lachen, nee hoor, je moet gewoon betalen als je eraf gaat. Tsja, alleen zit er niemand in het hokje als we de Autostrada verlaten. Wel een blikkerige stem uit het apparaat, die vraagt waar wij de autostrada op zijn gegaan. Althans, we denken dat hij dat zegt.

Gelukkig weten we waar we erop zijn gegaan ‘entrada Rapallo, no ticket’. Er gebeurt niets en Maayke herhaalt het nog een paar keer. Rapallo wordt op alle mogelijke manieren uitgesproken. Uiteindelijk zetten we zelfs de motor uit en zwijgen we, de beste man zegt nog iets door de intercom. Maayke probeert het gewoon opnieuw, hangend uit het raampje; RAPALLO!!! Opeens verschijnt er 1,90 op het scherm. Ok, dit had eerder rond de 20 euro moeten zijn, dus we mikken 2 euro in het apparaat. Laat die 10 cent maar zitten, want daarvoor moet Maayke bijna uitstappen. We willen zo snel mogelijk onder de slagboom door, voordat de beste man begrijpt waar Rapallo ligt! 

Door dit oponthoud komen we echt precies om half 1 aan op de camping, de receptie zou tot half 1 open zijn en dan pas weer na 16.00. We hebben geluk, de eigenaar is er nog! We mogen zelf een plekje uitzoeken. We vinden een mooi plekje aan de rand van de camping, waar we vrij uitzicht hebben op een mooie berg met sneeuw. Beter!